Πατρίδα μου, Γ. Α. Χριστοδούλου

Πατρίδα μου γλυκιά και χιλιοπονεμένη,

πως κατάντησες έτσι, να 'σαι προσκυνημένη.

Όρθωσε ανάστημα, σου λέω για καλό σου,

Αυτό το θέλουν όλοι, εγώ και ο λαός σου.

Μην φοβάσαι Ελλάδα, θ' ανάψω μια λαμπάδα,

και ο διάβολος θελει φοβέρα, θυμίσου το ΑΕΡΑ!

Κύπρο μου όμορφη και χιλιοπονεμένη,

στα χώματά σου τα ιερά, Τούρκος άλλο δεν μένει.

Προχώρα και μην τρομάζεις, εχθρό μην λογαριάζεις,

Προχώρα τον κόσμο φώτισε, η Μοίρα το κανόνισε.

Γιατί:

Η Ρωμιοσύνη έν’ φυλή συνόκ̌αιρη του κόσμου,

κανένας δεν εβρέθηκεν γαι να την-ι ’ξηλείψει,

κανένας, γιατί σ̌κ̌έπει την ’που τ’ άψη ο Θεός μου.

Η Ρωμιοσύνη έν’ να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει!

Γιώργος Α. Χριστοδούλου