Ιθάκη

Αγαπημένοι μου φίλοι και συμμαθητές,     Σας γράφω αυτή την σύντομη επιστολή για να καταθέσω όλα όσα νιώθω τις τελευταίες μου μέρες ως μαθητής. Πρώτα απ' όλα, θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να σας ευχαριστήσω για όλες αυτές τις στιγμές που ζήσαμε τα τελευταία 3 χρόνια που ήμασταν στο Λύκειο Αγίου Νικολάου. Ζήσαμε πολλά, οι χαρές ήταν μεγάλες, αισθάνομαι ευλογημένος για όλα αυτά που περάσαμε μαζί. Είχαμε όμως και δύσκολες στιγμές και είναι πολύ σημαντικό πως ο ένας υποστήριζε τον άλλο και πάντα βγαίναμε πιο δυνατοί.   Όμως για μένα, το πιο σημαντικό είναι ότι εδώ βρήκα τον εαυτό μου. Ανέλαβα πρωτοβουλίες, συμμετείχα σε διάφορες εκδηλώσεις και δραστηριότητες και είχα την ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις μου ελεύθερα και δημιουργικά. Κάθε μου προσπάθεια, όχι μόνο έγινε αποδεκτή, αλλά ταυτόχρονα αντιμετωπίστηκε θετικά και επικροτείτο από όλους ανεξαιρέτως. Γι' αυτό φεύγω από το Λύκειό μας γεμάτος ευχάριστες εμπειρίες και ολοκληρωμένος ως άνθρωπος.   Για μένα, όπως και γ

Η μπαλκονόπορτα Ανοίγω τη μπαλκονόπορτα και κάθομαι στη βεράντα. Βλέπω τα πάντα από ψηλά. Όλοι τρέχουν, τρέχουν βιαστικά. Και λέω μέσα μου: "Που πάνε και τρέχουν τόσο βιαστικοί; Να κάνουν τι; Η ζωή δε βιάζεται Ο Θεός δε βιάζεται." "Μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει" έλεγε ο Ποιητής. Και εγώ το 'λεγα και το ξανάλεγα μέσα μου, ατενίζοντας το καθάριο τ' ουρανού. Γαλήνιος Γιώργος Χριστοδούλου