Το τελευταίο σημείωμα, Γιώργος Χριστοδούλου

Τώρα που γυρίζει ο χρόνος
εύχομαι να σμίξουν οι καρδιές,
να κλείσουν οι πληγές,
να μπολιαστούν οι ψυχές με
ΑΓΑΠΗ.

Λίγο πριν σημάνουν μεσάνυκτα,
λίγο πριν το τέλος του χρόνου,
ξημερώνει ένα καινούργιο αύριο
που ανήκει μοναχά σε όσους μάχονται.

Νέε χρόνε, καλέ μου, αγαπημένε,
μην μας πάρεις άλλα.
Δώσε μας μόνο τ’ αυτονόητα.
Για όσα ονειρευόμαστε,
για όσα τραγουδάμε κάτω απ’ το μπαλκόνι,
για όσα ποθούμε κοιτώντας ουρανό,
θα πολεμήσουμε εμείς!

Κι αν δε έρθει η νίκη,
κι αν όλα φαίνονται να έχουν κριθεί,
τίποτα δεν τέλειωσε.
Η πιο σκοτεινή ώρα
έρχεται λίγο πριν χαράξει ΦΩΣ.

Καλώς να ορίσεις καινούργιε χρόνε!
Στο κατώφλι μας σε περιμένουμε!